Niespodzianka urodzinowa: Wywiad z postaciami!

   Serdecznie zapraszamy na wywiad, w którym to Wy zadawaliście pytania naszym postaciom i nam! Pytania do każdej z postaci podane są oddzielnie. Jest też podział na pytania do opowiadania i miniaturek. Liczymy, że Wasze wątpliwości zostaną rozwiane :). Wywiad nie należy do rozdziałów, jest dla Was i dla wyjaśnienia Wam niezrozumiałych kwestii. Pytania, które są skierowane do bohaterów opowiadania były zadane w konkretnym momencie powstawania fabuły i odpowiedzi na nie postacie również udzieliły w tym konkretnym momencie. Należy uznać to za dany moment ich życia i mieć świadomość, że odpowiedzi byłyby inne, gdyby zostały zadane wcześniej lub później. Taka forma pytanie - odpowiedź nie ma miejsca w fabule, nie występuje w niej ani nic nie zmienia, to oddzielny, nie łączący się z historią ''event''. Coś w rodzaju artbooka z postaciami tylko bez  ich zdjęć, a jedynie z dodatkowymi informacjami. Miejcie to na uwadze ;). W niektórych pytaniach brakowało polskich znaków i/lub przecinków, tutaj są one wstawione i dodane, nie obrażajcie się na nas, chciałyśmy uzyskać estetyczny efekt. Na niektóre pytania Vipera (kiedy działała na blogu) odpowiedziała w komentarzach, ale zebrałam tu wszystko razem. Miłej lektury! 

PS Jeśli pominęłam jakieś pytanie to dajcie znać w komentarzu pod postem :).

                                                                 Opowiadanie.    

Pytania do Fenixy:

1. Bunny Wasabi: Jak Twoje uczucia do Blaisa? Czy zaczyna się dziać coś poważniejszego?

Fen: Kochana, zluzuj wodze. Blaise jest... kumplem. Jak na razie. Sądzę, że to odpowiednie słowo. Jak na razie znam go pobieżnie. Nie mam innego wyjścia w sumie. Albo się w nim zakocham, albo ucieknę na Malewidy pod przybranym nazwiskiem. Ciekawe ile bym kasy zebrała, gdybym ustawiła słoik w Pokoju Wspólnym Ślizgonów i zbierała zakłady na moją ucieczkę....

2. Anonim: Dlaczego przeniosłaś się do Hogwartu?

Fen: Przeniosłam się ze względu na Blaise'a. Miałam poznać swojego narzeczonego, a po ostatniej aferze, którą zrobiłamw Dumstrangu, nauka tam byłaby jeszcze większym koszmarem niż na początku.

3. Anonim: Nie byłaś zła, że masz być żoną mimo woli?

Fen: Kochana/kochany! Nie miałam wyjścia. Moja matka to hipokrytka, a ojciec despota. Powiedzieli i koniec - ma być zrobione. Nie miałam nic do gadania. Niby dobrze, że to taki Blaise mi się trafił, ale litości... Ja nie chcę Piotrusia Pana!

4. Anonim: Tak właściwie to dlaczego Fen wylądowała w Hogwarcie?

Fen: Patrz odpowiedź wyżej.

5. Anonim: Fen, taka buntowniczka a nie protestowała przeciwko byciu z obcym facetem?

Fen: Jak wcześniej wspominałam: nie miałam wyboru. Postanowiono i koniec. Myślisz, że nie zrobiłam afery? Już bym wolała, żeby mnie wydziedziczyli i zabrali nazwisko. Tyle, że w ich mniemaniu nikt nie chciałby - chciałby arogancką dziewuchę, która  nie uznaje autorytetów? A im szybciej rodzice wydadzą mnie za mąż, tym szybciej się mnie pozbędą.

6. Anonim: Ulubiony kolor?

Fen: Lawendowy! I nefrytowy, bo pasuje mi do włosów.

7. Anonim: Ulubiony typ faceta?Fen: Szczerze? Punk! Taki, co lubi flirtować, uwodziciel, słucha rocka lub punk rocku. Jeździ na motorze, lubi się wygłupiać. Musi być czuły i lojalny.

8. Anonim: Co myślisz o Draco?

Fen: Jest w porządku. I, gdy się uśmiecha jest też całkiem niezły. Odstrasza mnie fakt, że się nad sobą trochę użala. Trzeba mu powiedzieć, żeby był bardziej jak rockowy wokalista. Jeśli rzucę mu w twarz koszulką rockowego zespołu może zrozumie aluzję...
9. Anonim: Jak zaprzyjaźniłaś się z Hermioną?

Fen: To było tak, że tata zamiast Ariny zabrał do Londynu mnie. Spotkałam ją na Picadili Circus. Pokazała mi drogę do najbliższej galerii z szatami dla nowoczesnych czarownic i odprowadziła mnie tam. Wymieniłyśmy się adresami i zaczęłyśmy pisać listy.

Pytania do Hermiony.

1. Anonim: Wybaczysz Ginny?

Herm: Nie chcę być niemiła, ale wydaje mi się, że to moja sprawa. Rozumiem Ginny i pobudki, które nią kierowały, ale ona musi zrozumieć mnie. Przykro mi, że tak wyszło, jednak prawdziwa przyjaźń przetrwa wszystko i w to staram się wierzyć. Zobaczymy, muszę to jeszcze przemyśleć, ale żal mi takiej przyjaźni jak nasza. Wojna niszczy nie tylko w trakcie swojego trwania, nawet kiedy się skończy zostawia blizny i tworzy nowe rany.

2. Anonim: Co myślisz o Ashu? Ufasz mu czy wydaje Ci się podejrzany?

Herm: Z Ashtonem sprawa jest skomplikowana. Nie wydaje mi się, żeby się zmienił, a Dracon, choć mu nie ufam, przeszedł przemianę. Nie chcę go osądzać z góry, ja tylko mówię co czuję. Można być miłym, mówić słodkie słówka a za plecami robić zupełnie, co innego. Nie podoba mi się fakt, że na siłę chce się ze mną zaprzyjaźnić, ale może to ma ocieplić jego wizerunek? W sensie zrobią nam jakieś wspólne zdjęcia i to poprawi mu opinię? Nie mam pojęcia. Drażni mnie też to, że wszyscy mi go odradzają. Skoro już zrobili ze mnie gwiazdę i wykreowali mnie taką jaką być powinnam, niech chociaż pozwolą mi się zadawać z kim chcę.

3. Anonim: Czy Twoje relacje z Malfoyem się ociepliły po tym co razem przeszliście?Herm: Więcej przeszliśmy osobno, naprawdę. Doceniam, że przeszedł na dobrą stronę i ryzykował życie dla nas, dla mugoli, dla wszystkich dobrych ludzi. Ale jego zachowanie nie uległo zmianie, nadal jest wredny i zakochany w sobie, nie sądzę, żeby cokolwiek to zmieniło. Ostatnio oceniłam go zbyt pochopnie, trochę tego żałuję. Po przeprosinach mi lepiej. Wiem czego obydwoje byliśmy świadkami i ile mamy doświadczeń na koncie, takie rzeczy mogą zbliżań, nie muszą. Jesteśmy dla siebie... hmmm... milsi raczej nie... mamy do siebie więcej szacunku. Choć nadal jest niesamowicie irytujący, niestety.

4. Anonim: Jak to się zaczęło, że zaczęłaś być z Ronaldem?

Herm: Podczas Bitwy w przypływie emocji całowaliśmy się. Byliśmy najlepszymi przyjaciółmi przez 7 lat. Kiedy Śmierciożercy przegrali obydwoje potrzebowaliśmy wsparcia, miłości. Czasem się całowaliśmy, wieczory spędzaliśmy razem, często płacząc, trzymają się za ręce. Na początku lipca Ron zapytał czy nie chciałabym zostać jego dziewczyną, zgodziłam się, przecież i tak zachowywaliśmy się jak para. Nadal bardzo dużo dla mnie znaczy, zawsze tak będzie.

5. Anonim: Co myślisz o Draco?Herm: Szanuję go bardziej, on mnie też. Po tym co stało się w Malfoy Manor i po tym jak ryzykował swoje życie dla dobrej strony, ciężko by było go nie szanować. Mimo wszystko nasze relacje się nie zmieniły a akcją z liścikiem bardzo mnie zirytował. Cały mnie irytuje. Możemy się szanować, ale nigdy nie będziemy przyjaciółmi!

Pytania do Draco.

1. Bunny Wasabi: Czy zacząłeś żywić do Hermiony jakieś mocniejsze uczucia skoro się o nią martwisz i do tego tak często się kłócicie?Draco: Potter też często się ze mną kłócił a nie mam ochoty wyjść za niego za mąż... Szanuję Granger jako czarodziejkę, jako człowieka. Ale irytuje mnie ta bohaterska otoczka stworzona wokół niej. Poza tym, martwiłbym się o każdego kto byłby na jej miejscu, taki już jestem, taki mam charakter. Halo, też posiadam uczucia...?

2.  Anonim: Dlaczego Twoje relacje z bratem są takie a nie inne?Draco: To palant. Od dziecka wszystko, co robił było nieuczciwe. Oszukiwał w grach planszowych, dokuczał skrzatom, psuł innym dzieciom miotły. Był zupełnie jak mój ojciec, tchórz kiedy przychodzi ponieść konsekwencje i ''wielki bohater'' kiedy jest bezkarny. Najpierw jego zachowanie było tylko dziecinnymi wybrykami, ale szybko przestało takie być. Sam chciał być Śmierciożercą, to doskonały lizus. Nie wiedział tylko z czym to się wiąże. Ja znosiłem to lepiej, a przecież grałem w podwójną grę. Przeszedł na dobrą stronę, żeby ratować swoją tchórzliwą dupę a ojciec wziął całą winę na siebie. Teraz mój brat zgrywa wielkiego bohatera, jaki to on jest super, a jaki wspaniały, phi!

3.  Anonim: Zdjęli Ci szlaban po odnalezieniu Pansy?

Draco: Nie chcę rozmawiać o tej sprawie. Nie uratowaliśmy jej, nie jestem tutaj jakimś bohaterem, żeby zdejmować mi karę. Miałem tylko jeden dzień kary i zlecone sprzątanie szklarni, zrobiłem co swoje. Ta tragedia nie miała tu nic do rzeczy. Wystarczy, że ta stara donica, tfu, pudernica, odjęła mi mnóstwo punktów.

4.  Anonim: Jak to się stało, że jesteś z Ast?

Draco: Eh... Zawsze się do mnie kleiła. Po Bitwie po prostu zaczęła się kleić bardziej. Byłem zły, wściekły, rozgoryczony, wszystko waliło mi się na łeb. Raz, w przypływie emocji nazwała się moją dziewczyną. I tak już zostało, nawet mi to pasowało. Jedyna stałość w zmiennym świecie. Męcząca, pusta, głupiutka stałość. W wakacje spotkaliśmy się tylko raz. Przypadkiem na Pokątnej. Porozmawialiśmy parę minut i to byłoby na tyle. ''Bycie razem'' to za mocne słowo, raczej spotykamy się. Ona ogłosiła, że jestem jej chłopakiem, ja tak o sobie nie myślę.

5.  Anonim: Tęsknisz za ojcem skoro jest w Azkabanie?

Draco: Nie wiem, naprawdę. Nasze relacje były delikatnie mówiąc trudne. Ciężko mi o tym mówić. Gdy był w domu, to z mamą było lepiej. Zachowywała się inaczej, mogła przespać spokojnie, choć część nocy. Nigdy nie był dobrym ojcem, ale bywał dobrym mężem, przynajmniej w opinii mamy. Dla mnie jego powrót nic na lepsze nie zmieni, ale jej mogłoby to pomóc.
6.  Anonim: Opisz swoje relacje z Fen i Hermioną.

Draco: Fen jest irytująca, zbyt brawurowa i pyskata, ale coś w sobie ma. Ona i Blaise mogliby być świetnymi kumplami, gdyby nie ta cała akcja ze ślubem. Tak to trochę słabo wyszło. Fenixa nie pozwala sobie na żal, słabości, a ja uważam, że każdy powinien przeżyć jakiś etap emocjonalnej żałoby jeżeli tego potrzebuje. No i poza tym to strasznie się mnie czepia. Ale nic do niej nie mam, pije jak Hagrid i potrafi być zabawna. A Herm... tfu, Granger, coś się dzisiaj strasznie mylę, jest taka jak wyżej. Trochę wydoroślała a jednak dalej przemądrzała i zbyt poważna. Trudno, minie szlaban i nasz kontakt znów będzie minimalny.
7. Anonim: Twój szlaban się skończył po sprawie z Pansy?Draco: Odpowiedziałem kilka pytań wyżej, zerknij.

Pytanie do Ashtona.
1. Anonim: Miałeś kiedyś kogoś? Była to miłość czy wykorzystanie dziewczyny tak jak chcesz zrobić Hermionie?

Ash: Bywałem z dziewczynami, ale to były przygody, nic stałego, nic poważnego. Nie wierzę w coś takiego jak ''miłość'', ale istnieje zauroczenie z pożądaniem. Jednak jakakolwiek forma przywiązania to słabość. Wykorzystanie? Nie kpij. Same na mnie lecą i same są sobie winne, naiwne dziewczyny.

Pytanie do Blaisa.
1. Bunny Wasabi: Co Cię tak przeraża w odpowiedzialności?Blaise: Odpowiedzialność to stałość, nie? Więzy, których za cholerę nie zerwiesz. Nie chcę być uwięziony mając osiemnaście lat. Nie uśmiecha mi się to. Fakt, mam narzeczoną, ale wydaje mi się, że Fenixa nie traktuje tego poważnie. Więc dlaczego ja mam?

Pytania do miniaturek.

1. Anonim: Skąd Amanda wiedziała, że Blaise ją kocha?Eleonora: Zerwał z Ginny, postarał się o romantyczny wieczorek, zabiegał o nią. No może w miniaturce w trakcie przeprosin jej tego nie wyznał, ale był zazdrosny o Teo, mówił, że chce jej szczęścia i życia z nią. Chyba się domyśliła, niekoniecznie te słowa muszą paść ;). Powiedział jej to nie w fabule, ale podczas ich romantycznego wieczorku ;).

2. Anonim: Czy Severus kochał Marikę?Eleonora: Akurat w tej miniaturce dałam dowolność interpretacji :). To zależy od tego jak wolisz to odebrać. Są dwie opcje: albo był tylko miłym, szanującym ją nauczycielem, albo czuł do niej znacznie więcej. Takie opcje moim zdaniem dawała miniaturka, ale każdy może to odebrać na jeszcze inny sposób, jak chce. Powodzenia w interpretacji i pamiętaj, że jakkolwiek Ci się nie wydaje to własnie tak było ;).

3. Anonim: W ''Chorej miłości'' Hermionie nie przeszkadza, że jej były jest z Luną, jej przyjaciółką?Eleonora: Hermiona kocha Draco, to on jest dla niej najważniejszy. Każdy ma prawo do szczęścia, skoro wszyscy żyli w zgodzie, to nie było problemu. To nie były chore relacje, jej były pokochał jej przyjaciółkę, ale to ona wcześniej pokochała Dracona. Tyle w temacie.

 Pytania do autorek.

1. Bunny Wasabi: Skąd inspiracja na Asha? Taki typowy, mroczny badboy, który okazuje się naprawdę niebezpieczny?

Eleonora: Zawsze irytowało mnie, że w książkach czy filmach nigdy, nawet choć jeden raz, bad boy nie może naprawdę okazać się ''bad'' i być niebezpieczny. Gdyby raz za tym urokiem łobuza krył się prawdziwy kawał gnoja sytuacja wyglądałaby inaczej. I tutaj wygląda. Poza tym, nie lubię stereotypów.

3. Aleksander Kopiec: Z przyzwyczajenia wiem, że połączenie postaci o ognistym temperamencie z idiotą skutkuje zwykle fajerwerkami w więcej niż jednym rozdziale. Czy planujecie coś w ten deseń dla Fen i Diabła?
Eleonora: Absolutnie nie uważam Blaisa za idiotę. To żartowniś, dowcipniś. Przerażony młody mężczyzna, który zgrywa lekkoducha. Ucieka od odpowiedzialności i zachowuje się idiotycznie, ale nie jest idiotą. Choć mam w planach dużo, dużo, dużo fajerwerków z nimi związanych!

4. Anonim: Autorki, rozwiniecie wątek Neville i Luny?

Eleonora: Rozwiniemy, mam na to plan, ale nie mam kiedy, sądzę, że w końcu ta parka będzie grała mniej epizodyczne role w opowiadaniu.

5. DcoolMetallian: Na kim wzorujesz postać Draco Malfoya?

Eleonora: Jeśli chodzi o słodkiego, czułego Draco to wszystkie pomysły po prostu biorę z głowy. Nie jest nikim inspirowany. Ten głęboki, refleksyjny Draco jest wzorowany na nim samym z książki. Przecież tam nie był bezmyślnym podrywaczem, nie chciał zabić. Miał psychiczną głębię często gubioną albo zapominaną przez autorki. Wredny Malfoy też jest inspirowany tym z książki.